بسم الله الرحمن الرحیم
بسم رب نور العرش العظیم
بسم رب المهدی الغریب
اللهم عجل لولیک الفرج و العافیه و النصر و جعلنا من خیر انصاره و اعوانه...
سلام رفقا
میخواهم از دل بگویم و یک دنیا دلتنگی که این روزها فضای دنیایمان را پر کرده...
دل و دلداگی و دلتنگی نگار غایب که میانمان است و گم اش کرده ایم.
دل به دلداگی مهدی رفت و در دلتنگی فراقش ماند...
زمین هم رخت عمر بربسته
و هنوز مهدی نیامده...
قبول دارم، سد راهش شده ایم، گناه می کنیم، دین مان را از سیاست آب کشیده ایم و کنج دنیا پیشه کرده ایم.
و جمعه به جمعه به ساعت یازده که می رسد منتظر دوازدهمی هستیم و باز...
مهدی نمی آید...
گوش کنید....
صدای گریه سیدی می آید
و صدای قلم خوردن و بوی مرکبی که مدام بر روی نامه اعمال مان کشیده می شود.
ما منتظِر نشسته ایم و او ایستاده منتظَر
ما نشسته ایم و دل مشغول دنیا و او ایستاده و گوش سپرده به دو سه تایی لبیک... که کی عدد به 313 می رسد.
دنیای مان به جایی رسیده است که یزید خودش را به حسین می چسباند و آن بی بصیرت ها دنباله ی دامن یزید می گیرند، آن کم بصیرت ها می مانند بین حسین و یزید شان و تنها با بصیرت ها می مانند و خون به پای حسین شان می ریزند...
تاریخ تکرار می شود... سلیمان صرد خزاعی هم میان حسین و یزیدش ماند. حرکت کرد اما به امامش نرسید... کمی دیر راه افتاده بود.... خیلی شک کرده بود... دین و دنیا و آخرتش را یکجا پای تردیدش باخت...
اما این با بصیرت ها... و این عمار ها ... و این مسلم ها و این ابراهیم ها که دل در گرو آتش گلستانی داده اند که یار می طلبد...
یار بی یاور ما، شیعیان! تنهاست و بس غریب...
روزها به صد الهام فریاد می زند و یاری می طلبد که ... من الغریب... الی الحبیب.
و ندای "هل من ناصر" حسین فاطمه امروز از حنجره ی مهدی فاطمه بلند است...
شیعیان! گوش کنید! می شنویم...
امامان را تنها بگذاریم، می شویم همان کوفه که امروز لعنش می کنیم...
ندای غریبانه و مظلومانه حضرت ولی عصر(عج)همواره به گوش می رسد و مارا به سوی خویش فرا می خواند
و او نیز همچون جد مظلوم خویش اباعبدالله الحسین(ع) فریاد میزند:
"هل من ناصر ینصرنی"
و جوابی ....
و حال ماییم که باید لبیک گوییم و خود را در خیل سربازان آن حضرت قرار دهیم
رفقا ....
شما که همیشه آرزو داشتید در زمان یکی از ائمه (ع) می بودید و آنها را یاری می کردید...!!!
شما که همواره آرزوی حضور در کربلای حسینی را در دل داشتید
اکنون کربلای دیگری برپاست
... و حسین زمان شما حضرت حجه ابن الحسن عسگری (عج) است.
پس
بپا خیزید و او را بیش از این تنها نگذارید
بپا خیزید و او را از این غربت جانسوز رهایی بخشید
بپا خیزید و دنیا را به نور آن حضرت روشنی بخشید
او از همه منتظر تر است، او منتظر آمدن ماست
منتظر بیداری ما و بازگشت ما از سفر گناه و غفلت
او آمده است ... آری .... او آمده است و ما هنوز در راهیم
او غایب نیست، ما غایبیم
او خورشیدیست که جهان را نور افشانی می کند، این ماییم که خود را در پس پرده پنهان کرده ایم
حجابهای نورانی و ظلمانی جلوی دید ما را گرفته، گوش های ما را ناشنوا کرده تا آنجا که نه خورشید را می بینیم و نه آوای دل نشین پیک خدا را می شنویم...
سالیانی است که ندای مظلومیت امام زمان (عج) به آسمان رسیده که شیعیان خود را به رهایی میخواند .
و از دوستان خود می خواهد که او را در مسیر نجات خویش یاری کنند.
اما....
اما ما حیران و پریشان و دلبسته زندان خویشتنیم...
ای زندانیان ...
به خدا راه فرج نزدیک است
باید قدمی برداریم
باید بال و پری بگشاییم.
از میان مؤمنان مردانی هستند که به آنچه با خدا عهد بستند صادقانه وفا کردند، برخی از آنها به شهادت رسیدند و برخی از آنها در انتظارند و هرگز تغییری در عهد و پیمان خود نداده اند.
(احزاب 22/23)
عاشقان! شیعیان! بسم الله ...
چله ی عهدی بنشینیم...
اللَّهُمَّ رَبَّ النُّورِ الْعَظِیمِ وَ رَبَّ الْکُرْسِیِّ الرَّفِیعِ وَ رَبَّ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ وَ مُنْزِلَ التَّوْرَاةِ وَ الْإِنْجِیلِ وَ الزَّبُورِ وَ رَبَّ الظِّلِّ وَ الْحَرُورِ وَ مُنْزِلَ الْقُرْآنِ الْعَظِیمِ وَ رَبَّ الْمَلائِکَةِ الْمُقَرَّبِینَ وَ الْأَنْبِیَاءِ وَ الْمُرْسَلِینَ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِوَجْهِکَ الْکَرِیمِ وَ بِنُورِ وَجْهِکَ الْمُنِیرِ وَ مُلْکِکَ الْقَدِیمِ یَا حَیُّ یَا قَیُّومُ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی أَشْرَقَتْ بِهِ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرَضُونَ وَ بِاسْمِکَ الَّذِی یَصْلَحُ بِهِ الْأَوَّلُونَ وَ الْآخِرُونَ یَا حَیّا قَبْلَ کُلِّ حَیٍّ وَ یَا حَیّا بَعْدَ کُلِّ حَیٍّ وَ یَا حَیّا حِینَ لا حَیَّ یَا مُحْیِیَ الْمَوْتَى وَ مُمِیتَ الْأَحْیَاءِ یَا حَیُّ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ.
اللَّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلانَا الْإِمَامَ الْهَادِیَ الْمَهْدِیَّ الْقَائِمَ بِأَمْرِکَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ وَ عَلَى آبَائِهِ الطَّاهِرِینَ عَنْ جَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ فِی مَشَارِقِ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبِهَا سَهْلِهَا وَ جَبَلِهَا وَ بَرِّهَا وَ بَحْرِهَا وَ عَنِّی وَ عَنْ وَالِدَیَّ مِنَ الصَّلَوَاتِ زِنَةَ عَرْشِ اللَّهِ وَ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ وَ مَا أَحْصَاهُ عِلْمُهُ وَ أَحَاطَ بِهِ کِتَابُهُ اللَّهُمَّ إِنِّی أُجَدِّدُ لَهُ فِی صَبِیحَةِ یَوْمِی هَذَا وَ مَا عِشْتُ مِنْ أَیَّامِی عَهْدا وَ عَقْدا وَ بَیْعَةً لَهُ فِی عُنُقِی لا أَحُولُ عَنْهَا وَ لا أَزُولُ أَبَدا اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی مِنْ أَنْصَارِهِ وَ أَعْوَانِهِ وَ الذَّابِّینَ عَنْهُ وَ الْمُسَارِعِینَ إِلَیْهِ فِی قَضَاءِ حَوَائِجِهِ وَ الْمُمْتَثِلِینَ لِأَوَامِرِهِ وَ الْمُحَامِینَ عَنْهُ وَ السَّابِقِینَ إِلَى إِرَادَتِهِ وَ الْمُسْتَشْهَدِینَ بَیْنَ یَدَیْهِ اللَّهُمَّ إِنْ حَالَ بَیْنِی وَ بَیْنَهُ الْمَوْتُ الَّذِی جَعَلْتَهُ عَلَى عِبَادِکَ حَتْما مَقْضِیّا ،
فَأَخْرِجْنِی مِنْ قَبْرِی مُؤْتَزِرا کَفَنِی شَاهِرا سَیْفِی مُجَرِّدا قَنَاتِی مُلَبِّیا دَعْوَةَ الدَّاعِی فِی الْحَاضِرِ وَ الْبَادِی اللَّهُمَّ أَرِنِی الطَّلْعَةَ الرَّشِیدَةَ وَ الْغُرَّةَ الْحَمِیدَةَ وَ اکْحُلْ نَاظِرِی بِنَظْرَةٍ مِنِّی إِلَیْهِ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُ وَ سَهِّلْ مَخْرَجَهُ وَ أَوْسِعْ مَنْهَجَهُ وَ اسْلُکْ بِی مَحَجَّتَهُ وَ أَنْفِذْ أَمْرَهُ وَ اشْدُدْ أَزْرَهُ وَ اعْمُرِ اللَّهُمَّ بِهِ بِلادَکَ وَ أَحْیِ بِهِ عِبَادَکَ فَإِنَّکَ قُلْتَ وَ قَوْلُکَ الْحَقُّ ظَهَرَ الْفَسَادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِمَا کَسَبَتْ أَیْدِی النَّاسِ فَأَظْهِرِ اللَّهُمَّ لَنَا وَلِیَّکَ وَ ابْنَ بِنْتِ نَبِیِّکَ الْمُسَمَّى بِاسْمِ رَسُولِکَ،
حَتَّى لا یَظْفَرَ بِشَیْءٍ مِنَ الْبَاطِلِ إِلا مَزَّقَهُ وَ یُحِقَّ الْحَقَّ وَ یُحَقِّقَهُ وَ اجْعَلْهُ اللَّهُمَّ مَفْزَعا لِمَظْلُومِ عِبَادِکَ وَ نَاصِرا لِمَنْ لا یَجِدُ لَهُ نَاصِرا غَیْرَکَ وَ مُجَدِّدا لِمَا عُطِّلَ مِنْ أَحْکَامِ کِتَابِکَ وَ مُشَیِّدا لِمَا وَرَدَ مِنْ أَعْلامِ دِینِکَ وَ سُنَنِ نَبِیِّکَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ اجْعَلْهُ اللَّهُمَّ مِمَّنْ حَصَّنْتَهُ مِنْ بَأْسِ الْمُعْتَدِینَ اللَّهُمَّ وَ سُرَّ نَبِیَّکَ مُحَمَّدا صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ بِرُؤْیَتِهِ وَ مَنْ تَبِعَهُ عَلَى دَعْوَتِهِ وَ ارْحَمِ اسْتِکَانَتَنَا بَعْدَهُ اللَّهُمَّ اکْشِفْ هَذِهِ الْغُمَّةَ عَنْ هَذِهِ الْأُمَّةِ بِحُضُورِهِ وَ عَجِّلْ لَنَا ظُهُورَهُ إِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعِیدا وَ نَرَاهُ قَرِیبا بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
آنگاه سه بار با دست بر ران خود مىزنى و مىگویى:
الْعَجَلَ الْعَجَلَ یَا مَوْلایَ یَا صَاحِبَ الزَّمَانِ
از حضرت صادق علیه السّلام روایت شده هرکه چهل صبحگاه این عهد را بخواند، از یاوران قائم ما باشد و اگر پیش از ظهور آن حضرت از دنیا برود، خدا او را از قبر بیرون آورد، که در خدمت آن حضرت باشد و حق تعالى بر هر کلمه هزار حسنه به او کرامت فرماید و هزار گناه از او محو سازد.
